De Vlaamse minister van Cultuur voegt de fanfarecultuur en het historische molenaarsambacht toe aan de Inventaris Vlaanderen van het Immaterieel Cultureel Erfgoed. Vanaf nu behoren ze officieel tot het Vlaamse immaterieel erfgoed. De Inventaris Vlaanderen geeft een overzicht van ons niet-tastbaar erfgoed: onze kennis, gewoontes, gebruiken en praktijken die dermate belangrijk zijn dat we ze moeten koesteren om aan volgende generaties te kunnen doorgeven.

Adolphe Sax

De minister erkent dat fanfares onlosmakelijk verbonden zijn met het lokale culturele leven in Vlaanderen. Deze orkestvorm met koperblazers, saxofoons en slagwerk ontstond in onze Lage Landen. Vooral de aanwezigheid van saxhoorns maakt de fanfare bijzonder. Dankzij de innovaties van de Brusselse instrumentenbouwer Adolphe Sax kent de fanfare sinds het midden van de negentiende eeuw z’n speciale klankkleur en grote succes.

Eensgezindheid

Kenmerkend voor de fanfarecultuur is het verenigingsleven, het samen muziek en plezier maken. Fanfares brengen mensen uit alle lagen van de bevolking eensgezind samen – zowel binnen de vereniging als daarbuiten – wanneer ze optreden, op straat of in de concertzaal. Dat gebeurt meestal bij lokale gebeurtenissen, zoals festiviteiten en herdenkingen, wat meteen ook de sterke band met het lokale leven in onze steden en gemeenten aantoont.

Anno 2020 telt Vlaanderen iets meer dan driehonderd fanfares, waarin duizenden muzikanten samenkomen om zich artistiek te ontplooien en muzikaal te groeien. De opname op de Inventaris Vlaanderen zet de fanfarecultuur in de kijker en vormt een stimulans om blijvend zorg te dragen voor dit immaterieel cultureel erfgoed.

Bron: Klankwijzer