Op zaterdag 15 september is onze baritonsaxofonist Klaas Koelemaij tijdens het wandelen langs het wad geheel onverwacht aan een hartstilstand overleden. Klaas is eind jaren zestig begonnen in de drumband van Eensgezindheid Heiloo en heeft daarna vele jaren zowel sopraan-, alt-, tenor- als baritonsaxofoon in het grootorkest gespeeld.
In de periode 1981 – 1992 was Klaas secretaris van Eensgezindheid. Daarnaast was Klaas zeer betrokken bij de gang van zaken binnen de vereniging. Hij was een levensgenieter in hart en nieren en een bijzonder sociaal mens die met iedereen goed kon opschieten. Hij was een goede muzikant en had op geheel eigen wijze een aandeel in de muziek die de vereniging speelde. Zo heeft hij de Harba Lorifa mars weer op het repertoire van de vereniging weten te brengen. De baritonsaxofoon die hij zijn laatste jaren speelde hing met elastiek aan elkaar maar hij wilde geen nieuw instrument van de vereniging. Het was zijn instrument waar alleen hij fenomenaal op kon spelen. Daarnaast was Klaas een zeer actief lid binnen de oud papier commissie.
Wij wensen alle familie, vrienden en bekenden van Klaas veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Bestuur en leden van Muziekvereniging Eensgezindheid Heiloo
Toen het bericht van het overlijden ons ter ore kwam zijn we enorm geschrokken.
Wij hebben Klaas als een zeer vrolijke man leren kennen die menigmaal met veel humor de bocht omkwam.
Wij betreuren het dan ook dat hij er niet meer is. Wij wensen zijn naasten heel veel sterkte.
Ook in het orkest zal er altijd een lege stoel zijn. Zonde!!!!!!!!!!!!!
Ton en Yoka van Leersum
Geschokt hebben wij van een lid van Eensgezindheid vernomen dat Klaas plotseling was overleden. Vele jaren heeft René naast Klaas in het orkest gespeeld en zijn humoristische wekelijkse welkomstgroet naar René zullen we nooit vergeten. Ook onze laatste avond aan de bar met Klaas en Bianca koesteren we als een fijne herinnering. Eensgezindheid zal niet meer hetzelfde zijn zonder Klaas. Wij wensen alle nabestaanden heel veel sterkte.
René en Jolanda Snip
Ik schrok vorige week toen ik de bevestiging ontving van Ernst dat Klaas inderdaad niet meer leeft. Ik ben Klaas jaren geleden uit het oog verloren en had een poosje geleden nog indirect contact met hem over een reunieconcert van Jeugdorkest De Combinatie, waar ik vroeger o.a. met Klaas in speelde. We hebben destijds ook heel wat gerotzooid met het ophalen van oud papier voor Eensgezindheid. Toen nog met de bakfiets. Verder kwam ik geregeld bij Klaas thuis, in z’n ouderlijke woning aan de Droonecampstraat. Ik hoor nog ‘Kleine Kokette Katinka’ door de speakers galmen, tijdens de koffie in de huiskamer. Later ging ik heel af en toe nog wel bij hem en Mary langs, aan de Baansingel. Ik vind het verdomde jammer dat ik Klaas nooit meer persoonlijk zal treffen. Uiteraard zijn ook mijn gedachten bij zijn nabestaanden, (muzikale)vrienden en kennissen.